Tożsamość

Jestem

Zawód aktora to Twoje powołanie. Poświęcasz mu czas, energię, czasami swoje potrzeby, relacje z ludźmi. Kiedy jesteś na scenie widzowie kontrolują każdy ruch, każde słowo. Na Tobie spoczywa odpowiedzialność za ich zadowolenie, za to czy zdołają choć na chwilę zapomnieć o codzienności. To kosztuje Twoje pełne zaangażowanie.
Kochasz to robić, aktorstwo daje adrenalinę, sprawia że czujesz się potrzebny.
Możesz zagrać kogo chcesz. Niektóre z postaci, w które się wcielasz są Ci szczególnie bliskie. Wraz z ostatnim wystawieniem sztuki odczuwasz żal, tęsknotę. Jak powiedział Piotr Fronczewski: "Gra się po to, żeby kłamać, żeby siebie okłamywać, żeby można było być tym, kim nie można być, ponieważ ma się dosyć bycia tym, kim się jest." 
Czy masz czasami poczucie, że chcesz gdzieś uciec? Może to nie Twoje miejsce. Nie Twoje życie.

 Może życie to jest teatr....

Od dzieciństwa uczymy się jak zadowolić innych. Jakie zachowania są respektowane przez rodziców, jak zasłużyć na nagrodę. W szkole staramy się pozyskać akceptację rówieśników, badamy, co im się podoba, które zachowania są mile widziane i zapracują na sympatię otoczenia. 

Dostosowujemy się. 

Nauczyciele pomagają nam jak najlepiej się przygotować do pełnienia ról społecznych. Nadchodzi czas studiów i kolejne oczekiwania: jaki kierunek wybrać, jak odpowiedzieć na wymagania rynku pracy, jakiego partnera wybrać. W końcu zaczynamy zarabiać pieniądze i myślimy o własnym domu, zabezpieczeniu przyszłości. A gdyby tak podważyć schemat? 

Muszę

Kim jesteś naprawdę? Jak zachowujesz się, gdy nikt nie patrzy? Jak się czujesz gdy jesteś sam? Idziesz wytyczoną ścieżką, bo tak trzeba, bo wypada, bo „musisz”. 
Przecież idzie się na studia, żeby obronić pracę magisterską i mieć tytuł, musisz się obronić. Przecież jesteście razem już 6 lat, pora na ślub. Każdy zna język angielski, musisz się w końcu nauczyć. Nie możesz zarabiać na życie wyrabiając ozdoby ceramiczne – to nie jest praca. Musisz, musisz, musisz…. Dorośnij, bądź poważny, kontroluj emocje, schowaj marzenia. Życie jest trudne, jest wymagające. 

W co wierzysz?  Co jest Twoim "muszę"?

Ja wierzę, że życie zgodnie z rolą narzuconą przez otoczenie może przynieść sukces zawodowy, społeczny, ale nie da szczęścia. Być może nie potrafimy cieszyć się tym co nas spotyka, bo żyjemy nie swoim życiem. W głębi serca czujemy ból, tęsknotę za „czymś więcej”.

Od  czego zacząć? 

Odnaleźć siebie, odzyskać kontakt ze swoim sercem. To może być początek Twojej drogi do szczęścia.

Mi pomogło wyciszenie tego, co generowało chaos, hałas, dyskomfort. Porzuciłam zajęcia, które miały na mnie negatywny wpływ (oglądanie telewizji, czytanie popularnych czasopism, branie udział w imprezach tylko dlatego, bo tak wypada, bo głupio odmówić itp.). Obserwowałam, które z czynności dają mi życie, a które odbierają energię. Poszukiwałam najlepszych sposobów na odpoczynek, zabawę. Próbowałam, zamiast sięgać po gotowe wzorce.

Pomogło mi zerwanie niszczących relacji.  Jeśli czułam, że przebywając z daną osobą nie jestem sobą, jeśli czułam się gorsza, odczuwałam nieprzyjemne emocje po każdym spotkaniu, przyglądałam się bliżej na czym polega problem. Myślę, że warto zadbać o to, żeby w relacji z daną osobą czuć się w porządku wobec swojego sumienia, zdefiniować ją na nowo jeśli trzeba, odważyć się na szczerą rozmowę. 

Ważne było dla mnie oczyszczenie otoczenia ze zbędnych przedmiotów oraz rezygnacja z nawyku gromadzenia (ubrań, kosmetyków, jedzenia, gadżetów). Chcę mieć wokół siebie te przedmioty, z których korzystam. Jeśli czegoś nie potrzebuję oddaję komuś.

Praca wewnętrzna to kolejny krok. Ten temat będzie się jeszcze pojawiał na blogu w zakładce "odkryć siebie".

Prawda

Zapytaj samego siebie, kim jesteś, jaki/a chcesz być, jakiego życia pragniesz i czego potrzebujesz. Poszukaj prawdy o sobie. Przyjrzyj się dokładnie wszystkim sytuacjom, w których działasz wbrew sobie. 

Dlaczego to robisz? Co chcesz udowodnić? Co stracisz jeśli będziesz sobą?

Jeśli zaryzykujesz możesz zyskać wolność. Pozbyć się narzuconych schematów. Skoro ujawnisz przed innymi siebie, swoje słabości, prawdziwe emocje, nie masz już nic do ukrycia. Czujesz się bezpiecznie, możesz być sobą. Możesz żyć tu i teraz swoim życiem.